Het werd een avond over dingen die te klein zijn om te vertellen, maar groot genoeg om te beschrijven. Rebekka en Judith hadden lijsten – hieronder als podcast te beluisteren, Suus schreef een brief, Harald en Stan zongen, jabberden en beatboxten hun longen uit hun lijf en Freek las onder andere een stuk voor van Rob Wijnberg over dingen die te groot of te klein zijn voor het nieuws en wat voor gevolgen dat kan hebben. Die tekst vind je hier en hieronder.
En Oma Suus was godzijdank nog steeds Oma Suus.
Dit was de aankondigstekst:
De komende maandagavond heeft een titel: “Omdat het te klein is om te vertellen”.
Terwijl iedereen aan de televisie en nieuwsfeed gekluisterd zit om te weten waar het heengaat met de wereld, heeft Rebekka de Wit zich voorgenomen om in de wereld te zijn. Op stations, in wachtruimtes, in de bus maakt ze heel weinig mee. Dingen die nauwelijks het vertellen waard zijn.
“Omdat het te klein is om te vertellen” is een avond gevuld met lullige anekdotes, pijnlijke misverstanden en geinige ontmoetingen.
Gasten zijn Judith de Joode, Stan Vreeken en Harald Austbø.
© Tom vd Oudeweetering