Groei

portret Rebekka De Wit
Laatst vroeg mijn buurman of ik even bij hem langs wilde komen. Dat betekent meestal dat ik zijn post moet voorlezen, want hij is analfabeet. Ik kwam binnen, het was al donker buiten en hij had zes kleine blikjes Fanta op tafel staan. ‘Ik heb ze vast voor je klaargezet, dan hoef je het niet steeds te vragen als je een nieuw wilt.’
Mijn buurman koopt vrijwel alle aanbiedingen van de Aldi. Als je je soms afvraagt: wie koopt een plastic hoes voor een bezem en een infraroodcamera op zonne-energie die het duidelijk nooit gaat doen? Mijn buurman dus. Ook voor mij neemt hij wel eens iets mee.
Zo stond er weer een grote doos voor me klaar toen ik langsging. Het was een frisdrankautomaat. Zo’n ding dat ze in de bioscoop hebben, waar je een soort siroop in moet gieten en dan komt er waterige cola uit. Het was twee voor de prijs van één, dus hij had er ook een voor zichzelf gekocht.
De tv stond aan, maar hij keek er niet naar. Er werd een obese man geïnterviewd die een trui droeg met daarop de tekst: Growth is the only evidence of life. Die had hij van zijn kinderen gekregen en hij vond hem zelf enorm geestig.
Toen ik het later opzocht, bleek het een uitspraak van een 19de-eeuwse theoloog die een boek schreef met de gelijknamige titel. Op verschillende websites zag ik truien en T-shirts te koop met die uitspraak, alleen werd die niet toegeschreven aan de theoloog. Alsof ze daarmee onherroepelijk van betekenis zou veranderen. Toen ik die zin eenmaal had opgezocht, kwam ik in een konijnenhol over groei terecht. God, mensen zijn echt enorm geïnteresseerd in groei. Al vijftig jaar, sinds het verschijnen van het rapport van de Club van Rome, lijken er om de zoveel tijd nieuwe analyses te komen over waarom groei de enige oplossing is en daarna weer analyses over dat dat het enige probleem is. Echt enorm geïnteresseerd in groei.
Wat ik zo vreemd vind aan die analyses, is dat ze de suggestie wekken dat we precies kunnen weten waarom de dingen zijn gegaan zoals ze zijn gegaan. Een vriendin van mijn moeder ging na jaren scheiden van haar man en toen ik vroeg waarom, zei ze: ‘Ik heb eigenlijk geen idee.’
Mijn opa beweerde dat hij zo’n goed huwelijk had, omdat hij ’s ochtends altijd het bed opmaakte. Mijn oma vond het wel tegenvallen met dat huwelijk, maar leefde in een tijd dat zij niet het woord mocht nemen en dus ook niet de kans had om te definiëren hoe hun huwelijk in elkaar zat. ‘Jouw oma representeert eigenlijk de rest van de wereld’, zei iemand tegen me met wie ik over die groeikwestie sprak. ‘Het zijn meestal witte, westerse en doorgaans ook mannelijke analyses. Dat is maar één kant van het huwelijk, zeg maar. Want waar komt die groei vandaan?’ Zij werkt bij een organisatie voor het behoud van het regenwoud en moet elke dag boekstaven hoeveel er weer verdwenen is voor westerse soja en dus uiteindelijk voor westerse biefstuk en groei heeft voor haar dus een nogal andere betekenis.
De man in de reportage stond op de wachtlijst voor een maagverkleining, maar die moest hij zelf betalen, want zijn BMI was nog te laag. Het was nog niet morbide genoeg om ze vergoed te krijgen. Growth is the only evidence of life. Mijn buurman vroeg me om de gebruiksaanwijzing van het frisdrankapparaat voor te lezen. Na uren kregen we het aan de praat en dronken we cola die niet te drinken was.
Link naar de column.